Мистика летней ночи ощущается повсюду – в воздухе, растениях, звуках, насекомых и асфальте. Можно забыть о времени и повседневных обязательствах. В музыке белые ночи превращают всё в возможное, другое, счастливое и в то же время привносят оттенок странности и мечтательности.
Kesäyön mystiikka tuntuu ilmassa, kasveissa, äänissä, hyönteisissä ja asfaltissa. Silloin voi unohtaa ajan ja arkielämän velvoitteet. Musiikissa valoisat yöt kuuluvat kontekstina, jossa kaikki tuntuu mahdolliselta, erilaiselta, onnelliselta ja samalla oudon haikealta.
Музыка пронизана ощущением ускользающего времени, мыслями об остановившихся мгновениях, воспоминаниями и надеждами. Настроение совсем не такое как в другое время года. Да, меланхолии место есть, но летом она нежнее. В текстах по-настоящему летней группы Scandinavian music group метко описано это смешанное чувство тихого счастья и грусти середины лета: «Я даже всплакнула отчего-то / то ли от общей красоты , / то ли от неожиданно возвышенного чувства» (трек Juhannus из плейлиста).
Количество света и красота природы, когда она на пике своего расцвета, окрашивают середину лета в необычайные тона. Й. Карьялайнен приглашает летнюю ночь прийти к нему в гости – со странными песнями, запахом белых цветов и перекличкой черных птиц (песня Tule kesäyö из плейлиста).
Этот плейлист подходит для ночной прогулки к озеру или морю, чтобы искупаться, или чтобы глядеть на небо или на костер, пробуждающий духов середины лета.
Musiikissa sanoitetaan ajatuksia lipuvasta ajasta, pysähtyneistä hetkistä, muistoista ja toiveista. Tunnelma poikkeaa muusta vuodesta radikaalisti. Melankolia kuuluu asiaan, mutta kesällä sekin on lempeää. Allekirjoittaneen kohdalla kesään erottamattomasti kuuluva Scandinavian music group -yhtye kuvailee lyriikoissaan keskikesän hiljaista onnen ja haikeuden sekoitusta osuvasti: ”Itkinkin jotain / Ehkä yleistä kauneutta / Ehkä odottamattoman ylevää tunnetta” (Soittolistan kappale: Juhannus).
Valon määrä ja luonnon kauneus sen ollessa kukkeimmillaan tuovat keskikesään yliluonnollisia sävyjä. J. Karjalainen kutsuu kesäyötä luokseen outoina lauluina, valkoisten kukkien tuoksuna ja mustien lintujen loruina (Soittolistan kappale: Tule kesäyö).
Tämä soittolista sopii yöllisen uimaretken taustalle hiljaisella meren tai järven rannalla kuunneltavaksi, taivaalle tuijotteluun tai kokon äärelle keskikesän jumalolentoja herättelemään.